Sawadeekaaaaaaaa
8 december 2016 - Khong Chiam, Thailand
De beambte bij de grens van Thailand zit heerlijk te slapen en schrikt wakker wanneer we hem goeiedag zeggen. Tijdens de controle van ons paspoort kijkt hij ook nog naar een film en zo is onze "grensovergang" niet meer dan een formaliteit en zijn we in Thailand!! Voor ons allen een apart gevoel omdat het het laatste land van onze reis is waar we doorheen zullen fietsen...We pinnen geld, nuttigen de eerste Thaise maaltijd en gaan op weg naar Kong Chiam. Even wennen is het fietsen aan de linker kant van de weg.
Wat meteen opvalt zijn de zwart-witte doeken en meer dan levensgrote foto's van de onlangs overleden koning Bhumibol die werkelijk op ieder overheidsgebouw te vinden zijn. Ook worden er regelmatig herdenkingsdiensten gehouden.
Het landschap en de huizen veranderen nauwelijks ten opzichte van Laos. Vrachtwagens zijn hier wel heel anders; met vrolijke kleuren en tekeningen versierd. Dit doet zeer gezellig aan op de weg.
Vanuit Kong Chiam bezoeken we de volgende dag een natuurpark met eeuwenoude rotstekeningen. De natuur is mooi alleen de rotstekeningen vallen tegen.
De laatste etappe voor Arie is die naar Ubon Ratchathani; de plek van waar hij weer naar Nederland terug zal vliegen. We verblijven hier in een voor ons luxe hotel en genieten nog een paar dagen van wat de stad ons te bieden heeft. We zwaaien Arie de volgende dag uit en dan begint voor ons de laatste etappe. De route is niet meer uitgestippeld zoals de laatste weken dus pakken we zelf de kaart er weer bij en kijken en bepalen we globaal waar we nog willen fietsen en wat we nog willen zien. We kiezen voor de Isaanregio. De Isaanregio ligt in het oosten van Thailand en is de armste streek van het land. Slechts 10% van de toeristen die naar Thailand komt bezoekt deze regio. Er wordt geschreven dat dit het echte Thailand is. We zijn benieuwd!
We vertrekken de volgende morgen vanuit Ubon Ratchathani in de richting van Buriram.
In Thailand wordt 9,2 miljoen hectare rijst verbouwd. Het is dan ook niet vreemd dat we de eerste dagen door enorme rijstvelden fietsen. Er wordt nog volop geoogst zowel met de hand als machinaal. De mensen die er aan het werk zijn zwaaien naar ons, zeggen bijna zingend goeiedag en zijn allemaal vrolijk. Heerlijk om door zo'n gebied heen te fietsen dus!
We blijven twee dagen in Buriram om vervolgens noordwaarts te koersen. Als we bij een tempelcomplex stoppen en een kijkje nemen zijn de monniken net klaar met bidden en eten. We worden opgemerkt en krijgen een maaltijd aangeboden die we ons prima laten smaken!
In de stad Roi Et bezoeken we de grootste Boeddha van Thailand. Met z'n 59 meter hoog, toornt het beeld boven de stad uit. Als we de volgende dag zo'n 85 kilometer hebben gefietst besluiten we (na 2,5 maand niet gekampeerd te hebben) de tent weer eens op te zetten. We spotten een mooi veld achter een ziekenhuisje maar er is helaas niemand aanwezig. De deuren zijn wel allemaal los. Als we de buurvrouw lief aankijken vindt ze het goed en als de tent staat komt ook de "eigenaar" van het ziekenhuis aanlopen. We mogen zijn kantoor gebruiken en douchen. Toch weer bijzonder om deze gastvrijheid te ervaren en ook in Thailand lijkt dit weer de normaalste zaak van de wereld. Dit ervaren we ook de volgende dag weer als we vragen of we de tent mogen opzetten achter een restaurantje bij een groot tankstation: geen probleem en natuurlijk mogen we douchen, het toilet gebruiken en krijgen we de volgende morgen heet water voor onze koffie...
We fietsen weer verder door kleine en arme dorpjes. Er wordt ook veel cassave en suikerriet verbouwd in dit
gebied. De geoogste cassave wordt door de boeren vervoerd in hun kleurrijke vrachtwagentjes en bij een centraal punt op de weegbrug gewogen. Een mooi schouwspel. In de stad Nong Khai ontmoeten we opnieuw de Mekong rivier. Ook hier vormt de rivier de grens met Laos. We kijken wederom naar een mooie zonsondergang onder het genot van een lekker Thais biertje.
We volgen de Mekong westwaarts en blijven zoveel als mogelijk over de kleine wegen fietsen. Op de akkers is men de tweede plant rijst aan het voorbereiden; het onder water staande land wordt gefreesd en de nieuwe rijstplantjes staan alweer klaar.
De Thai laten zich graag vervoeren door een taxi. Je ziet tuktuks, bussen, pick-ups, busjes en vrachtwagens als taxi gebruikt worden. Als de taxi vol is gaat men achterop staan of op het dak zitten. Dus vol betekent hier nog niet vol...
We volgen de Mekong richting Chiang Khan en de natuur is weer prachtig. Ook wordt er in dit vruchtbare gebied langs de rivier weer veel verbouwd: van bananen tot cassave en van ananassen tot tabak. En overal langs de weg weer de vrolijke en vriendelijke Thaise mensen!
(en dan kan de baard van Richard er weer af :-) )
Wat een fantastisch avontuur beleven jullie met elkaar. Wat een rijkdom dat jullie dit kunnen doen en wat geweldig dat jullie de stap genomen hebben om het te ondernemen. Wel gek denk ik dat nu toch het eind in zicht komt, geniet van jullie laatste deel van de reis en ik geniet nog steeds van jullie verhalen en foto's.
Veel liefs, Angelique
Ik zal dat straks missen
Goed weer van jullie te horen! Een en al avontuur, super om zoveel verschillen in de wereld te leren kennen. Jullie zijn alweer bijna een jaar onderweg...
Geen ruzie gehad onderling, haha?
Bij Bovemij is het weer volop actie en prolongatie. Ik denk dat ik binnenkort ook maar eens die kan op kom, zonder bereik en "lastige klanten" (haha).
Veel plezier en succes nog met jullie laatste etappes!
Groet Patrick
Een goede reis wens ik jullie nog niet, verwacht toch nog wel een knallende afsluiter!
Veel plezier hoor! X
Hoe raar zal het zijn straks weer in de "gewone" wereld terug te keren. Na een jaar vol avonturen beleefd te hebben in een relatief primitieve wereld , zal een terugkeer naar hier haast net zo vreemd aanvoelen als toen jullie daar de eerste kilometertjes wegtrapten. Ik wens jullie een voorspoedige afsluiting van een bizar mooi avontuur. Ook de groetjes van Marjan.
En..... hoe was het, kerst te vieren in badtenue, ontspannen dromend in de hangmat?
Heel wat anders dan het pak sneeuw dat wij hier hadden (!).
Inmiddels tikken de uren weg.
't Is bedat vorbai, geniet er nag effies van.
Wellicht nog een romantische full moon party op oudejaarsavond?
Het was steeds heel onderhoudend van jullie te horen en jullie te volgen.
Misschien wordt jullie laatste etappe, Amsterdam - Wognum, nog wel een van de zwaarsten. We gaan het spoedig horen.
Houd je allebei nog even haaks, tot snel!
Vriendelijke groet,
Frits en Bernice
Wat een prachtige verhalen van jullie reis, ik heb mee kunnen genieten vanuit Hoogwoud...
Wat een indrukken en verschillen wereldwijd...wat is de tijd snelgegaan, ik wil jullie nog een fijne tijd wensen...een spetterend oud en een spetters oud en nieuw...
Tot snel liefs Silvia