Laos
14 november 2016 - Pakse, Laos
Al fietsend door Vietnam hebben we regelmatig het gevoel ons op een filmset te begeven. De film speelt zich zo'n 100 jaar terug af; mensen wassen koeien in de sloot, ploegen het land achter een buffel en biggetjes worden verhandeld op straat. De taferelen zijn kostelijk om te zien dus we stoppen regelmatig om dit vast te leggen en de goedlachse Vietnamezen vinden het allemaal prima!
Om bij de grens van Vietnam - Laos te komen moeten we eerst een klim van 22,5 kilometer trotseren. Al sinds dat we in China arriveerden fietsen we veelal in druk verkeer met overal om je heen getoeter. En zo druk als het is geweest, zo rustig is de weg richting de grens. De route is ook zeer mooi qua natuur. Bij de grenspost van "Vietnam Uit" moeten we een dollar betalen alvorens we de stempel "uit" ontvangen, vervolgens fietsen we ongeveer een kilometer in niemandsland om dan bij de Laotiaanse grens aan te komen en daar een visum voor Laos te kopen. Dit is in 10 minuten geregeld en dan fietsen we zomaar in Laos!! Niets controle of securitychecks: "Have a good trip" en tot ziens! We eten ons laatste Vietnamese broodje op een stoeprandje in Laos en vervolgen daarna de afdaling richting Lax Sao. Vanaf de grensovergang fietsen we weer in een heel andere wereld. De kleuren zijn meer sober en de mensen en huizen doen armoediger aan. Het contrast is dat er veel grote en dure auto's rijden. Zoveel scooters in Vietnam, zo weinig in Laos. Het verkeer in Laos is rustiger en voor de verandering houden mensen zich hier gewoon aan de regels. Voor ons went dit weer snel...
In Na Hin bezoeken we de Kong Lor Caves, een enorme grot van 7 kilometer lang waar we met een bootje doorheen gevaren worden. Soms loopt de boot vast op de rotsige bodem en moeten we een stukje door het water lopen. De boot is niet helemaal waterdicht en de kapitein hoost af en toe water uit de boot met een gehalveerde plastic fles.
De huizen zijn hier heel veel paalwoningen in velerlei soorten en maten. Onder deze huizen bevind zich vaak een hangmat die veel gebruikt wordt, een auto, vee of hele families die bij elkaar zitten. In Takhek zien we voor het eerst de Mekong rivier. De Mekong heeft een lengte van 4909 kilometer, ontspringt in het Tanglagebergte in China en stroomt vervolgens door de landen Laos, Thailand, Cambodja en Vietnam en mondt uiteindelijk uit in de Zuid-Chinese Zee. Tot zover deze nuttige en gratis informatie. Onder het genot van een Laotiaans biertje kijken we aan de Mekong naar een schitterende zonsondergang. Ook smullen we allerlei lekkers van de foodmarket. Onderweg zien we weer heel veel rijstbouw en nagenoeg alles wordt handmatig met een kleine sikkel geoogst. En net als de Vietnamezen zijn ook de Laotianen creatief: van bommen die de Amerikanen in de oorlog van de jaren 60/70 op Laos hebben gedropt hebben de mensen bootjes gemaakt (bomb boats).
We fietsen langs een fabriek waar rijst wordt ontveld, leuk om ook dit deel van het proces te zien. We komen langs koffieplantages en drinken echte ecologische Laotiaanse koffie uit een beker van bamboestam. De bonen worden handmatig gevijzeld en via een filter, ook van bamboe, doorlopen met heet water. We drinken dit onder een paalwoning tussen de varkens in. In de kleine plaats Tad Lo nemen we een dag rust en genieten we van het uitzicht op de waterval vanaf ons balkon. In de rivier worden elke dag de olifanten gewassen en dit is ook prachtig om te zien!
We klimmen een dag naar een dorp op 1310 meter hoogte en hebben het sinds maanden 's avonds weer eens koud. De volgende dag komt de beloning in de vorm van 50 kilometer afdalen. Onderweg bezoeken we de Tad Yuang waterval. Deze ligt goed verborgen en de wonderschone groene natuur is verrassend na de droge zandweg die ons er heen leidde.
We ontmoeten een aantal medefietsers op deze route omdat we nu een uitgestippeld traject fietsen samen met de oom van Patty. Verder zijn we weinig fietsers tegen gekomen tijdens onze reis.
In Pakse ontmoeten we de Mekong opnieuw en zullen deze over een aantal dagen oversteken om naar Thailand te fietsen. Het laatste land dat we gaan bezoeken tijdens ons avontuur. Volgende week gaat ons bezoek naar huis en hebben we nog 6 weken om Thailand te ontdekken. De 15.000 kilometer zijn we inmiddels gepasseerd!
Bye ລາວ, สวัสดีประเทศไทย
Wat is het toch leuk weer een mooi verhaal van jullie te mogen lezen.
Prachtige foto`s, het is een belevenis. Blijf genieten van alle mooie mensen die jullie ontmoeten . Tot de volgende nieuwsbrief.
Lieve groeten Ben en Thea
Wat een bijzonder avontuur wat jullie samen beleven!
Lieve groet
Monique
ps baard staat je goed hoor Zwaan! ☺
Iedere keer weer prachtige reisverhalen en dito foto's.
Jullie nieuwsgierigheid is duidelijk nog niet opgebruikt.
Het is, begrijpen we, nog steeds spannend en avontuurlijk. Zelfs ons bloed begint er zo nu en dan nog van te tintelen.
Als moderne nomaden reizen jullie gestaag rond, proberend, alles wat je tegenkomt, te duiden en te begrijpen. Fantastisch!
Ome Arie sleurt jullie over bergtoppen met, hier en daar, zo af en toe, een 7-sterrenhotel
aan de horizon. Klasse van Arie dat hij dit allemaal zo onderneemt. Voor hem ook een hele uitdaging!
Inderdaad... Z.O. Azië is een fascinerend deel van de wereld. Mooie mensen in nog mooiere decors.
We begrijpen dat jullie, zo ongeveer, aan de laatste fase van jullie geweldige onderneming zijn begonnen. Ik ben benieuwd welke route jullie in Thailand zullen fietsen. We gaan het horen. Laat het reisgeluk nog even regenen. Dat laatste doet het hier ook regelmatig, maar dan met windkracht 10 erbij. Weet dus wel wat je doet, hè !
Blijf nog effe in de ban van wat jullie allemaal zien en meemaken. Verbaas en verwonder je tot het einde.
Blijf natuurlijk ook gezond. Intussen kijken wij weer uit naar jullie volgende reisverslag.
Hartelijke groet!