Na regen...

Vanuit Hokitika fietsen we naar het legendarische Hari Hari. Hier staat de tijd nog stil. We overnachtenbij mensen in "the teapot cottage". Alles antieke spullen in en om het huisje. We ontmoeten een Duitse jongen die ook Nieuw Zeeland doorfietst in z'n eentje. Vanuit hier fietsen we naar de glaciers, dit blijft bijzonder om te aanschouwen dit natuurverschijnsel en het idee hoe de ijslaag afneemt in de loop van de jaren. 's morgens ontbijten we in Fox Glacier met uitzicht op de besneeuwde bergtop met de zon erop! Dat is een prachtig gezicht. Bij Lake Paringa krijgen we de waarschuwing dat er hevige regen wordt verwacht en dat de tent niet aan het meer mag staan omdat het water zeer hoog kan komen te staan. Inderdaad komt deze regen en hevige wind in de nacht opzetten. Dit is minder plezierig om in te fietsen en ook zwaar. Maar zo snel als het hier kan omslaan zien we een klein strookje blauwe lucht en binnen 10 minuten fietsen we in de zon naar Haast (dit hebben we overigens niet). De Haastpass getrotseerd en overnacht op een magnifieke stek met uitzicht op de besneeuwde bergen, zo mooi. In Wanaka ontmoeten we Genie en Peter weer, ook fietsers,vanuit de USA, en zij nodigen ons in de supermarkt uit om bij hen te komen dineren. Onder het genot van een goede fietsersmaaltijd en een mooie fles wijn praten we over de Amerikaanse  politiek en aankomende verkiezingen. Via een oude treinroute, "The Central Otago Railtrail", belanden we in Ranfurly. Hier krijgen we te maken Met de eerste nachtvorst! De tent zit 's morgens onder het ijs...Ondanks deze temperaturen stijgt het kwik overdag weer tot 28 graden. We fietsen door landschappen waar menig modeltreinverzamelaar jaloers op zou zijn....en de rust qua verkeer is bijzonder. In Oamaru verblijven we in een plaats waar de authentieke gebouwen echt het bekijken waard zijn en ook de mensen kleden zich hier nog in die stijl. Er is een jazzweekend met muzikanten op straat en in de bars. Gezelligheid ten top en er wordt hevig gedanst. 

In zes jaar tijd is er ook veel veranderd in Nieuw Zeeland; het toerisme is behoorlijk toegenomen op sommige plaatsen, wat de knusheid op die plekken vermindert. De campings worden groot, de toeristische trekpleisters druk. De natuur blijft onverminderd indrukwekkend. Momenteel verblijven we in Geraldine en met het paasweekend voor de deur ervaren we dat de Nieuw Zeelanders net zo gek zijn als Nederlanders; men gaat er massaal  op uit met de sleurhut...

Nog een kleine week te gaan en dan zit deel 1 van de reis erop...op naar Christchurch voor de laatste dagen.